Druženje u znaku gelegunje

Nakon doručka u parku i podele razglednica, gradskih pešačkih mapa i zelenih majica, dvadesetak prisutnih, podeljeni u tri grupe obišli su prostor gradskog centra u akciji spremanja gradskih gelegunja.

Bilo je reči o raznim subotičarijama, umetnosti i pejzažnoj arhitekturi.

Uz saradnju sa Sekretarijatom za zaštitu životne sredine Grada Subotice obezbeđena su sredstva za izradu majica, koja će biti poklonjena osnovnoj i srednjoj školi za obrazovanje i vaspitanje dece sa posebnim potrebama „Žarko Zrenjanin" a authentic vojvodina će u drugoj fazi projekta spremiti i izložbu sa ponovljenom porukom da se u budućnosti pokuša smanjiti trend ovakve vrste oglašavanja u našem gradu, skrene pažnja na važnost očuvanja životne sredine i opšte higijene gradskog prostora.

Uprkos tome da ovaj projekat nije, niti može biti nikakav pravac za proiznalaženje kvalitetnih i dugoročnih rešenja, organizatori se ovom prilikom zahvaljuju svim drugaricama i drugarima na prisustvu i podršci.

Od brojnih spomenutih istorijskih tema vezane za naš grad prenosimo neke zanimljive priče:

1764.
Centar Subotice je činila tvrđava oko koje je bio teren prepun malim kanalima i barama. Najveća Rogina bara je dobila ime po jednoj babarogi koja je u njoj živela. Prostirala se na lokaciji današnje željezničke stanice i protezala se duboko u segedinske vinograde i predstavljala je problem u prohodnosti siromašnim graničarima koji su u tim delovima gradili svoje porodične barake.
Uredbom Kraljevske komore 1764. godine bara se pošumljava vrbama.

1794.
Kraljevskom uredbom, zbog bolje prohodnosti dela grada i početka isušivanja Rogine bare podižu se nasipi i sade sadnice topole.

1854.
21-og marta se donosi uredba o sadnji drveća duda pored frekventnijih državnih puteva. U proleće su posađeni novi drvoredi uz somborski ili bajmočki put kao i uz segedinski. Akcije sadnje drvoreda su nastavljene godinama unapred, te se pored manjih puteva po pustarama oko grada sade i bagremovi i kanadske topole.

1859.
Gradske vlasti donose odluku o sadnji drvoreda u Szécsényi utca / ili današnja Rudić ulica.
Iz Borsód-a naručuju mlade sadnice kestenja a u junu 1860.godine završavaju uređenje i ukrašavanje šetališta.
Više godina kasnije, posle nekoliko pokušaja obnavljanja drvoreda, verovatno oko 1880-ih godina ih zauvek vade sa lokacije današnje mlečne pijace.

1888.
U maju na mesečnoj skupštini grada, gradska uprava odlučuje da novouređeni park ispred željezničke stanice dobije ime po kraljici Marija Tereziji. Ozelenjavanje parka je trajalo oko pola godine, a budžet je bio postavljen na način da prodajom novih parcela oko oformljenog parka grad ukalkuliše i troškove uređenja, koji su u većoj meri premašili očekivana finansijska predviđanja.
Zanimljivost projekta se ogleda u postavljanju ukopanih cevi ispod parka i spajanje sa arteškim bunarom sa željezničke stanice. Sistem podzemnog navodnjavanja parka u finalnoj realizaciji nije zaživeo zbog, tada, niskog vodostaja u bunaru.

1890.
Eötvös utca /danas Štrosmajerova ulica/ u novembru dobija konačno uređenje. Središnji put je popločan i zasađeno je četiri reda sadnica platana, a godinu dana kasnije napravljeni su i trotoari sa obe strane ulice, tada poznate po velikoj pijaci prodavaca ribe i dinja.