Komentara: 0
Pregleda: 1860

Cobain Night

08. april 2011. u 20:00 časova
Pilana Više detalja
PILANA večeras, na godišnjicu smrti, organizuje veče posvećeno Kurt Cobainu, frontmenu legendarnog benda NIRVANA, jednog od začetnika grunge pravca tzv. Seattle sounda, koji je nastao sredinom `80-tih. Grunge je zaživeo u komercijalnom smislu početkom `90-tih, objavljivanjem Nirvaninog izdanja NEVERMIND i albuma TEN benda Pearl Jam. Neki od bendova koji su obeležili taj pravac i koji su stvarali u to vreme su: Alice in Chains Mad Season Melvins Mudhoney Nirvana Pearl Jam Skin Yard Soundgarden Temple of the Dog Stone Temple Pilots Iako su se mnogi bendovi iz to perioda raspali, nastavili su da utiču na razvoje moderne rock scene. Večeras dakle u Pilani možete da uživate u dobrom grunge zvuku. Upad je free. ------------------------------------------------------------------------------------- Kurt Donald Cobain je rođen 20. februara 1967. godina u gradiću Hokvijem u blizini Aberdina, u kome je odrastao. Aberdin se nalazi 170 km jugozapadno od Sijetla, država Vašington. Kao turističke zanimljivosti ovog grada, navedeni su kuglanje, saloni za video igre i takmičenje u baratanju motornom testerom. Industrija je zasnovana na preradi drveta, uzgajanju marihuane i psihodeličnih pečurki. Porodicu Cobain su činili otac Donald, majka Vendi O Konor i sestra Kim koja je rođena 3 godine posle Kurta. Svakog jutra se budio presrećan i željan igre, stalno je vrištao i pevao i nije znao da prestane, što je često navodilo drugu decu da ga prebiju zbog njegovog uzbuđenja, jer je, kako sam kaže, igru smatrao veoma ozbiljno. Uskoro mu je, od strane lekara, konstatovana hiperaktivnost, kasnije hronični bronhitis i skolioza i problemi sa zdravljem su ga pratili čitavog života. Najveći udarac za njega je bio 1975. godine - kada je imao 8 godina - kad su mu se roditelji razveli. To mu je, kako kaže njegova majka Vendi, uništilo život, potpuno se promenio i bilo ga je stid... Od tada je sve počeo da zadržava u sebi i postao je jako stidljiv. Kao odgovor na celu situaciju, napisao je na zidu svoje sobe "Mrzim mamu, mrzim tatu, mama mrzi tatu, tata mrzi mamu i to te jednostavno tera da budeš tužan." Zatim sledi period njegovog seljakanja od mame do tate i obrnuto. Prvi Kurtov talenat je bio uočen na crtanju, a muzika ga je interesovala od malih nogu u koju je ušao preko the Beatles i Monkeys-a, da bi nastavio sa Led Zeppelin, Black Sabbath, Kiss i Aerosmith. Prvo je učio da svira bubnjeve i roditelji su mu kupili Miki Maus set bubnjeva i on ih je tukao dok se nisu raspali. Za 14. rođendan ujak mu je kupio gitaru i upravo u tom periodu je otkrio Sex Pistols i fascinirala ga je ideja samog punk rocka. Jedne večeri njegova majka je pobacala sve pištolje iz kolekcije njenog dečka u obližnje jezero, a Kurt ih je sutradan sve upecao i prodao. Tako je kupio svoje prvo veliko pojačalo. Jedan od mnogobrojnih ljudi koji je posećivao žurke u raznim Kurtovim boravištima, bio je Krist Anthony Novoselić, rođen 16. maja 1965. u Komptonu, Kalifornija, dete hrvatskih emigranata, koji su se u SAD doselili 1963. godine. Jedino s kim se sprijateljio bila je Šeli, tada mu devojka, a kasnije žena. Imao je problem sa uklapanjem u društvu, bio je dete razvedenih roditelja, baš kao i Kurt, s kojim se upoznaje, osniva bend i s kojim postaje nerazdvojan muzički tandem kroz sve faze kroz koje je Nirvana prolazila. Počeli su da vežbaju u zimu 1987. godine, kada se i preselio u Olimpiju. Do samog imena Nirvana, došli su posle imena Ted Ed Fred, Bliss, Throat Oyster, Pen Cap Chew, Windowpane, Skid Row. Kurt je želeo nešto sasvim drugačije od ljutih punk imena, nešto posebno i različito. Promenili su šest bubnjara i prvi album Bleach snimili sa Čed Čeningom. Album je snimljen 24. decembra 1988. za Sub Pop, za neverovatnih 606 $, koje im je posudio Džejson Everman, koga su slučajno upoznali. U znak zahvalnosti, potpisali su ga na albumu kao da je svirao drugu gitaru, iako nije ni jedan jedini ton odsvirao, i poveli ga na turneju. Album Bleach je dobio ime po anti AIDS kampanji u San Francisku, koja je upozoravala narkomane sa "Bleach your works" - Dezinfikujte vaš pribor. Na tom albumu su se našle kultne pesme kao što su About a Girl, School i obrada danskog benda Shocking blue - Love Buzz. Prva turneja je svirana po malim klubovima, barovima obično za gajbu piva i ne više od 100 $. Svima u bendu je smetala Džejsonova rokerska poza na bini i njegovo neuklapanje u čitavu koncepciju benda. Uskoro on odlazi iz benda, a Nirvani predstoji evropska turneja sa Ted-om, koja se pretvorila u pravu noćnu moru, jer im se smučila i loša hrana i prepun kombi, frenetičan raspored svirki, loš zvuk, intervjui sa novinarima, a pogotovo činjenica da su bili užasno loše plaćeni. Po povratku sa turneje, Kris se venčao sa Šeli 30. decembra 1989. i tada počinje američka turneja, koja će biti poslednja turneja za njihovog tadašnjeg bubnjara sa Nirvanom. Tada se i dešava prekretnica u njihovoj karijeri. Na njihovom koncertu u New York-u su se pojavili Sonic Youth i hvalili ih na sva usta po štampi i doveli su svog A&R čoveka Gerija Gerša, koji ih povezuje sa Geffen diskografskom kućom. U isto vreme, Kurt i Kris postaju nezadovoljni sviranjem njihovog tadašnjeg bubnjara, koji se nije uklapao u okvire u kojima je bio zamišljen zvuk njihove nove ploče. Na scenu stupa bubnjar Danny Peters, s kojim su snimili pesmu Sliver u studiju i odsvirali samo jedan koncert 22. septembra u klubu Motor Sports Internation u Sijetlu, koji je ujedno i bio najveći Nirvanin koncert do tada sa 1500 posetilaca. No, koncert će se pokazati i više nego bitan zbog jedne druge stvari osim što je to bilo jedno kreativno punk rock ludilo, jer... u publici je bio DAVE GROHL - bubnjar kakvog je Nirvana sanjala za svo vreme svog dotadašnjeg postojanja! David Eric Grohl je rođen 14. januara 1969. u Warren-u, Ohio, kome su se roditelji takođe razveli, ali njega taj razvod nije pogodio kao Kurta. Prvo je svirao gitaru, a zatim bubnjeve - ispočetka improvizovane od nameštaja u njegovoj sobi. Bio je bubnjar u veoma brzom hard core bendu Scream, koji se raspao zbog odlaska njihovog basiste, kada Dave ostaje u Los Angeles-u bez ijednog dolara u džepu. Tada kontaktira svog prijatelja Buzz Osborne-a, koji ga povezuje sa Nirvanom. Spakovao je svoje bubnjeve u jednu kartonsku kutiju i uputio se u Sijetl. Kako Kris kaže, "U roku od dva minuta smo znali da je on pravi bubnjar za nas. Udarao je jako, sa dobrom dinamikom, bio je tako zagrejan, vitalan. On nije svirao. On je razvaljivao!" Dave je prvo živeo sa Krisom i Šeli u Takomi, pa sa Kurtom u Olimpiji u najprljavijem i najsvinjskijem stanu. Vreme su provodili pucajući iz vazdušnog pištolja na susednu vladinu zgradu. Probe su se održavale uglavnom noću i tada nastaju najveći hitovi koji su kasnije snimljeni na najbitnijem njihovom albumu Nevermind. 30. aprila 1991. potpisali su ugovor sa Geffen diskografskom kućom, a snimanje novog albuma se odvijalo tokom maja i juna iste godine u studiju u Los Angeles-u, na kome je producent bio Butch Vig, inače gitarista grupe Garbage, a miksovanje je završio Andy Walace, koji je veoma izmenio zvuk samog albuma, provukao ga kroz filtere i specijalne efekte, što se Nirvani nimalo nije svidelo. U avgustu su bili predgrupa na evropskoj turneji sa Sonic Youth, na OPEN AIR festivalu, gde su prvi put predstavili svoje nove pesme publici sa još neobjavljenog albuma i tamo se ustvari događa početak ludila za Nirvanom. 24. septembra 1991. napokon izlazi Nevermind, koji sa 144. mesta Bilordove top liste albuma dospeva na 1. mesto za dva i po meseca, čime je zbacio sa prestola dugo vladajućeg Michael Jacksona. Nevermind se prodavao neviđenom brzinom od čak 300.000 kopija nedeljno, a pred Novu godinu sa čak 373.000. Sve ovo je predstavljalo veliko razočarenje za marketinški tim, koji nije uopšte stigao da izreklamira album, a on se ovako frenetično prodavao. Album se čak u tradicionalno metalskim lancima prodavnica bolje prodavao nego Metallica-in Black album i to čak u odnosu 4 : 1. Pesma sa ovog albuma koja je napravila pravu histeriju u američkoj i svetskoj javnosti bila je Smells like teen spirit. Maksimalna očekivanost broja prodatih albuma bila je 200.000. Međutim, album se prodao u 20.000.000 primeraka. Tada je objavljen bez reklame i Incesticide, Nirvanin album sastavljen od raznih demo snimaka iz pređašnjeg perioda, sa 3 različita bubnjara. Ubrzo zatim, Kurt Cobain i Courtney Love ( Kortni Lav ) se venčaju na Havajima, kada je i konstatovana njena trudnoća, što je zahtevalo momentalno prestajanje korišcenja narkotika, alkohola i cigareta s njene strane. Tada se pogoršava Cobain-ovo zdravlje, koga su bolovi u stomaku dovodili do granica ludila, a da u isto vreme niko od lekara nije pronalazio uzroke bolova, niti uspevao da ih ublaži. Zbog toga, Cobain nastavlja sa uzimanjem heroina, jer jedino tad nije osećao bolove, i stalno je napominjao da je to bio njegov izbor i da Courtney nema nikakvu odgovornost za to. Uskoro započinje medijska hajka protiv njih dvoje, koja je dostigla vrhunac rođenjem njihove ćerke Frances Bean Cobain 18. avg 1992, koja im je i oduzeta tada od strane suda, zbog nemarnosti. Narednih godinu dana je provedeno na sudu da bi je dobili nazad. U isto vreme, odnosi u bendu su bili veoma loši. 14. septembra 1993. godine izlazi Nirvanin zadnji album In Utero, koji je doživeo korak unazad u budućnost. To je bio veoma sirov album sa zrelijim tekstovima, težim za razumevanje, u kojima više nije bio iskazan tinejdžerski bes, već bes čoveka koji je postao rok zvezda, a da to nije želeo. Prodat je u 4 miliona primeraka. Krajem godine, snimljen je i MTV Unplugged in New York, kad im se pridružuje i drugi gitarista Pat Smear. Unplugged je objavljen posthumno. Nirvana krajem februara kreće na evropsku turneju, gde se dešava prvi pokušaj samoubistva. Turneja se prekida i vraćaju se u Ameriku. Cobain odlazi u rehabilitacioni centar za skidanje sa narkotika u LA, iz kog beži 2. aprila. Tada kreće bezuspešna potraga za njim. Po zvaničnoj verziji, Cobain se vraća u svoju kuću u Sijetlu i 5. aprila u 2 h posle podne, piše oproštajno pismo, uzima fatalnu dozu heroina i valijuma i puca sebi u glavu sačmarom Remington 11. Za 3 dana u 8:40 am, njegovo beživotno telo je pronašao električar Gary Smith. U nedelju 10. aprila komemoraciji u Sijetl Centru sa svećama je prisustvovalo oko 7000 ljudi, što je bilo najveće slično okupljanje od smrti Džona Lenona. Cobain je kremiran 14. aprila 1994. Nama ostaje njegova muzika i sećanje na momka čije ime s punim pravom stoji ispisano velikim slovima u svim svetskim muzičkim enciklopedijama. This is the actual contents of Kurt Cobain's "suicide note" To Boddah Speaking from the tongue of an experienced simpleton who obviously would rather be an emasculated, infantile complain-ee. This note should be pretty easy to understand. All the warnings from the punk rock 101 courses over the years, since my first introduction to the, shall we say, ethics involved with independence and the embracement of your community has proven to be very true. I haven't felt the excitement of listening to as well as creating music along with reading and writing for too many years now. I feel guity beyond words about these things. For example when we're back stage and the lights go out and the manic roar of the crowds begins., it doesn't affect me the way in which it did for Freddie Mercury, who seemed to love, relish in the the love and adoration from the crowd which is something I totally admire and envy. The fact is, I can't fool you, any one of you. It simply isn't fair to you or me. The worst crime I can think of would be to rip people off by faking it and pretending as if I'm having 100% fun. Sometimes I feel as if I should have a punch-in time clock before I walk out on stage. I've tried everything within my power to appreciate it (and I do,God, believe me I do, but it's not enough). I appreciate the fact that I and we have affected and entertained a lot of people. It must be one of those narcissists who only appreciate things when they're gone. I'm too sensitive. I need to be slightly numb in order to regain the enthusiasms I once had as a child. On our last 3 tours, I've had a much better appreciation for all the people I've known personally, and as fans of our music, but I still can't get over the frustration, the guilt and empathy I have for everyone. There's good in all of us and I think I simply love people too much, so much that it makes me feel too fucking sad. The sad little, sensitive, unappreciative, Pisces, Jesus man. Why don't you just enjoy it? I don't know! I have a goddess of a wife who sweats ambition and empathy and a daughter who reminds me too much of what i used to be, full of love and joy, kissing every person she meets because everyone is good and will do her no harm. And that terrifies me to the point to where I can barely function. I can't stand the thought of Frances becoming the miserable, self-destructive, death rocker that I've become. I have it good, very good, and I'm grateful, but since the age of seven, I've become hateful towards all humans in general. Only because it seems so easy for people to get along that have empathy. Only because I love and feel sorry for people too much I guess. Thank you all from the pit of my burning, nauseous stomach for your letters and concern during the past years. I'm too much of an erratic, moody baby! I don't have the passion anymore, and so remember, it's better to burn out than to fade away. Peace, love, empathy. Kurt Cobain Frances and Courtney, I'll be at your alter. Please keep going Courtney, for Frances. For her life, which will be so much happier without me. I LOVE YOU, I LOVE YOU!
Cobain Night
Komentara
0
Napiši komentar
Pošalji komentar
Dodaj grafički fajl
(do 20 MB)
    Imaš na raspolaganju 1000 karaktera
    Pravila komentarisanja
    Mišljenja iznešena u komentarima su privatno mišljenje autora komentara i ne odražavaju stavove ovog Internet portala. Komentari su moderirani i odobravani u skladu sa opštim pravilima i uslovima.