Desire festival: Kokoš

Scena MESS (Sarajevo) KOKOŠ Režija: Selma Spahić Prvi svetski rat u kontekstu Sarajeva manje nas je zanimao kao skup istorijskih činjenica, a više kao niz toposa koji povezuju ratove proteklog veka. Umesto romantičarske evokacije rata, težište predstave je na slikama gladi, sebičnosti i nasilja, kao nusprodukata instinkta za preživljavanjem. U istraživačkom procesu prikupljena je arhivska dokumentarna građa koja se prvenstveno odnosila na informacije direktno vezane za način na koji rat suštinski menja život jedne zajednice, kako na društvenom, tako i na ekonomskom planu. Pozivi na regrutacije, svakodnevni izveštaji o cenama na pijaci i stanju na ratištu, upustva za mere zaštite u slučaju zračnog napada – samo su neki od dokumenata koji su nam pomogli u približavanju tadašnjim životnim okolnostima. Narativna struktura predstave inspirisana je motivima iz romana Velika sveska autorke Agote Krištof, jednako kao i minimalistički pristup građenju situacija i dijaloga. Na osnovu toga su osmišljene i situacije za glumačke improvizacije, iz kojih je nastao obiman dramski materijal po kojem je struktuiran i raspisan tekst predstave. Bilo nam je važno preispitati, i ako je moguće, subvertirati okvir (produkcioni, konceptualni) u kojem predstava nastaje i prezentuje se. Pre svega, izbeći postmodernističku paradigmu neupitne porodice kao žrtve nemilosrdne historije. U predstavi je porodica itekako prisutna, ali kao monstruozna, nemoćna i suštinski pervertirana zajednica. Istorija i rat se u početku pojavljuju kao prirodne sile koje prete ulaskom u njihov privatni prostor, da bi se na kraju ispostavilo kako se u tom prostoru ti procesi ne samo prelamaju, već i nastaju. Druga bitna stvar bila je odgovoriti na pitanje kako (i zašto?) tematizirati prošlost (već daleku?), pritom govoreći o našem vremenu. Formalno-narativni eksperiment kao metateatarska nadogradnja odgovora na to pitanje proizašao je iz promišljanja uloge pozorišta u prošlih sto godina, od naturalističkog teatra, preko građanskog pozorišta kao voajerističkog prozora u intimu likova realističke psihologizacije, do teatra participacije publike. Na taj način prošlost se priziva da bi progovorila o sadašnjosti, a medij postaje poruka, mcluhanovski rečeno. Od Prvog i Drugog svetskog rata, pa do ratova 90-tih, istorija 20. i 21. veka na prostoru popularno zvanom „Balkan“, često se svodi na dve vremenske odrednice – ratno i postratno doba. U svakom postratnom periodu, znanom i kao mir, česte su tendencije revidiranja istorije i relativiziranja uzroka i posledica rata. Danas, kada već uveliko živimo neoliberalni kapitalizam, u kojem se istorija često postmodernistički svodi samo na ličnu interpretaciju događaja, postaje važnije nego ikad reći istinu. Našu istinu. Drama Team B.A.D. (Bojana Vidosavljević, Adnan Lugonić, Dario Bevanda) Selma Spahić rođena je 1986. godine. Diplomirala je filmsku, pozorišnu i televizijsku režiju na Akademiji scenskih umetnosti u Sarajevu. Za vreme studija radila je kratke i dokumentarne filmove, te bila asistent režije na filmu Snijeg rediteljke Aide Begić. Režirala je teatarske predstave i držala pozorišne radionice u Bosni i Hercegovini, Srbiji, Hrvatskoj, Crnoj Gori, Velikoj Britaniji. Njen rad uključuju postavke dramskih klasika, savremenih svetskih i bh. dramskih tekstova kao i dokumentarni teatar. Višestruko je nagrađivana na festivalima u Bosni i Hercegovini i regiji, te beleži učešće na nekim od najznačajnijih evropskih festivala u zemljama poput Nemačke, Švajcarske i Poljske. Predstave su joj često vrlo intermedijalne, te uključuju brojne elemente filmskog jezika. Umetnička je rukovoditeljka Internacionalnog teatarskog festivala MESS Sarajevo. Internacionalni teatarski i filmski festival MESS osnovan je 1960. godine pod imenom Festival malih i eksperimentalnih scena Jugoslavije, od čega potiče skraćenica po kojoj je festival i danas prepoznatljiv. MESS je od svojih začetaka inovatorski, spreman u svim dosadašnjim rukovodstvima kroz svoju istoriju da čak i u nemogućim okolnostima u Sarajevu stvara kulturno utočište za sve generacije, rizikujući i ulažući u najhrabrije i najzanimljivije umjetničke projekte. Igraju: Jelena Kordić-Kuret, Filip Eldan, Nikša Eldan, Alban Ukaj Tekst i dramaturgija: Bojana Vidosavljević, Adnan Lugonić, Dario Bevanda Muzika: Draško Adžić Scenografija: Mirna Ler Kostimografija: Lejla Hodžić Pokret: Tomas Stejart Saradnik na tekstu: Bekim Sejranović Asistent režije: Benjamin Dizdarević Šef tehnike: Damir Fazlagić Majstori svetla: Nedim Pejdah, Nedim Kukavica Majstor zvuka: Sretko Vujić Majstor scene: Nurko Oprašić Rekvizita: Goran Filipović Izvršna produkcija: Belma Jusufović, Aida Mujković Posebno se zahvaljujemo Nihadu Kreševljakoviću, Draganu Jovičiću, Ivici Mrši, Amri Mađarević, Igoru Radovanoviću, Historijskom arhivu Sarajevo, Almiru Abdulovskom, Halidu Parli za nesebičnu podršku u realizaciji projekta. Pretprodaja i rezervacija ulaznica: Blagajna Pozorišta „Kosztolányi Dezső“ (Subotica, Trg žrtava fašizma 5) Telefon: +381 24 531 991 Radno vreme Radnim danima: 10.00-13.00 i 17.00-19.30 Subotom: 10.00-13.00 ticket@desirefestival.eu Blagajna u holu Narodnog pozorišta (Subotica, Park Ferenca Rajhla 12/a) Od 19-og oktobra svakog dana: 17.00-19.30 Tatjana Kiš Čegar: +381 64 235 4930