Ćirilicu nema ko da odbrani
Posle srpskog, znatno manje prisutan je mađarski, a daleko iza njih po broju korisnika je hrvatski jezik. Nažalost, iako je zvanično pismo, zanemarljiv broj građana služi se ćirilicom, a ista je situacija i sa javnim natpisima u gradu i okolini.
Ovo je rezultat istraživanja dr Petra Vukovića, profesora Filozofskog fakulteta Sveučilišta u Zagrebu, koji napominje da dobijene činjenice ne govore samo o zastupljenosti jezika, već i o položaju nacionalnih zajednica.
- Službena upotreba je jedno i tu nema odstupanja od zakona, jer se sve piše na tri jezika - objašnjava profesor Vuković. - Međutim, svakodnevna komunikacija među ljudima je sasvim druga stvar i odslikava realno stanje zajednice. Slaba zastupljenost hrvatskog jezika govori o tome da veliki broj Subotičana sumnja u potrebu da se hrvatski pojavljuje kao zvanični jezik, jer je srpski dovoljno razumljiv. Vremenom se tako gubi identitet jedne zajednice, a to ne sme da se dozvoli.
Uobičajeni model u višejezičnim zajednicama je da se komunikacija odvija na najmasovnijem, većinskom jeziku, koji prihvataju i manjine. Tako, po nepisanom pravilu, Mađar i Srbin između sebe pričaju na srpskom, a isto tako govore i Mađar i Hrvat, birajući jezik koji svi poznaju.
Predlozi naziva ulica i trgova, koji iz lokalnih samouprava stižu na izjašnjavanje u Nacionalni savet Mađara, po njima ne odražavaju višenacionalnost i višejezičnost Vojvodine. Zbog toga su nedavno pozvali građane, političke partije i nevladine organizacije da daju predloge za nazive ulica koji se tiču vojvođanske mađarske zajednice. Iako nemaju primedaba na upotrebu mađarskog jezika, pripadnici Nacionalnog saveta Mađara smatraju da treba da postoji više ulica u gradu koje nose imena pripadnika mađarske kulture i istorije.
- Pred nadležni odbor ovog tela u najvećem broju slučajeva nisu ni stizali predlozi naziva ulica koji se odnose na mađarske istorijske ličnosti, ili značajne događaje - kaže Tamaš Korhec, predsednik NSM. - Inicijative se i ne pokreću, pa otuda i ne mogu da stignu do nadležnih u lokalnim samoupravama. Treba imati aktivan odnos jer ne možemo očekivati od drugih da oni predlažu nazive ulica koji se tiču mađarskog identiteta, istorije i kulture.
Dok se nacionalne zajednice manjina na sve načine bore za očuvanje jezika i obeležja, ćirilicu na severu Bačke malo ko javno brani. Pre godinu dana, GO SNS ukazao je na to koliko je ona zapostavljena čak i u službenoj upotrebi, jer se Službeni list grada štampa na latinici, a isto pismo je i na zvaničnom gradskom sajtu: www.subotica.rs
