Danas slavimo Dan primirja u Prvom svetskom ratu

Naime, na današnji dan, te prelomne 1918.godine, doktor Stipan Matijević, jedan od delegata Srpsko-bunjevačkog narodnog veća a potom,  na poslednjoj sednici ugarskog Gradskog veća Subotice prvi je javno progovorio narodnim jezikom. Na zaprepašćenje ugarske vlasti i oduševljenje Bunjevaca i Srba! 

- Kako su zažarena bila lica bunjevačkih i srpskih skupštinara, kad su posle vekovnih borbi začuli našu reč na Skupštini – ovekovečio je Matijević, u svom dnevniku "Događaji koji su se odigrali u Subotici za vreme mojeg javnog delovanja od 10. novembra 1918. do 20. maja 1920. godine". Matijević je, podsetimo, bio prvi gradonačelnik Subotice posle pada Austro-ugraske monarhije.

Inače, dan ranije u staklenoj sali hotela "Hungarija" na Terez trgu (danas Trg žrtava fašizma 5), osnovan je Bunjevačko-srpski narodni odbor, na čijem čelu je bio Šime Milodanović.

- Mi nećemo više da živimo pod jarmom tuđina već sa istoimenom našom, južnoslovenskom braćom, srpskim junacima s Kolubare, Cera, Albanije, Kajmakčalana i Soluna – poručili su članovi odbora.

POLAGANJE VENACA - U nedelju od 10.15 časova obaviće se polaganje venaca na Spomen ploču Oslobodiocima na ulazu u Železničku stanicu, a petnaest minuta kasnije na Puškinovom trgu održaće se pomen i polaganje venaca na spomenik palim junacima u oslobodilačkim ratovima od 1912. do 1918. godine.

U tom duhu, 13. novembra na Železničkoj stanici u Subotici dočekana je srpska kraljevska vojska. Želja za ujedinjenje sa Srbijom nije jenjavala te je jednoglasno usvojena Rezolucija upućena Srpskom narodnom odboru u Novom Sadu koji je 25. novembra održao sednicu Velike narodne Skupštine, na kojoj je doneta odluka o prisajedinjenju Vojvodine Kraljevini Srbiji. Uloga koju su tada imali Blaško Rajić i delegacija iz Subotice, nadaleko je poznata.

(NE)RADNO VREME ZA PRAZNIK - Tokom predstojećeg državnog praznika "Dan primirja u Prvom svetskom ratu", danas je u pojedinim javnim preduzećima i ustanovama neradni dan, dok je u drugim organizovano dežurstvo. Kako će najbitnija funkcionisati pogledajte u povezanoj vesti.

Kao simbol tih teških i neizvesnih dana, širom Srbije nosi se znamenje “Natalijina ramonda”, čiji je motiv spoj lente Albanske spomenice i biljke koja je u botanici poznata i kao cvet "feniks", jer čak i kada se potpuno osuši, ako se zalije, može da oživi. Natalijina ramonda je zvanični simbol primirja, kao i simbol vaskrsa Srbije u Prvom svetskom ratu.

Nadaleko poznata po lepoti, Natalijina ramonda je endemit, raste samo na istoku Srbije, u Severnoj Makedoniji i u Grčkoj, ali i na Kajmakčalanu, gde je srpska vojska, pod komandom vojvode Živojina Mišića vodila žestoke borbe od 12. septembra do 3. oktobra 1916. godine i izvojevala pobedu, doduše uz ogromne ljudske žrtve. Cvet se dovodi u vezu baš sa ovim istorijskim događajem.