Prvi put u istoriji Subotice Srbi većinsko stanovništvo

U odnosu na popis ih 2011. godine, po podacima Republičkog zavoda za statistiku, sada ima 80 ljudi pripadnika srpske manje, dok je pripadnika mađarske nacionalne manjine čak 13.269 manje. Znatno je smanjen i broj Hrvata, kojih sada ima 10.431 a pre deceniju ih je bilo 14.151. Kao Bunjevci se izjasnilo 9.060 ljudi, što je za skoro 4.500 manje nego na prošlom popisu.

U Subotici živi 3.432 Roma, 2.187 Jugoslovena, neizjašnjenih je bilo 13.380, dok je vanzemaljaca, vilenjaka, hobita, džedaja i drugih viralnih likova 5.901. Suma sumarum, za deset godina Subotica je izgubila oko 20.000 duša, ma kako se oni izjašnjavali.

- Iz ovih podataka vidimo, da Subotica ostaje, kao što je vekovima i bila, prvenstveno slovenski grad - gde 59.852 stanovnika dele suštinski isto poreklo i osnove jezika. Oni su apsolutna većina od izjašnjenih i to se nije menjalo. Druga karakteristika grada, koja se ne menja i koja ga obeležava, jeste rimokatolička veroisposvest većine njegovog stanovništva, što ga čini jedinstvenim većim gradskim centrom u Srbiji i pruža mu mogućnost da i dalje bude most i mesto susreta između Zapadnog i Istočnog hrišćanstva – objašnjava Sava Stambolić, član Udruženja „Arsenije Čarnojević“. - Ono što je ogromna razlika u odnosu na 2011. godinu jeste da su subotički Srbi, po prvi put od 16. veka, stekli status relativne većine stanovništva, odnosno najbrojnije etničke grupe u gradu. Ovi podaci govore i da će u daljoj istoriji i razvoju grada ključnu ulogu igrati srpski i mađarski narod u njemu. Gradski brod upravljali su u 18. veku ratnici - srpski i bunjevački graničari; zatim je 19. vek i početak 20. obeležila mađarska i jevrejska elita, sa povremenim uplivom pojedinaca iz srpskog i bunjevačkog korpusa. Periodom kraljevine dominirali su Srbi i Bunjevci, uz začetke političkog hrvatstva. Tokom Drugog svetskog rata naravno Mađari, da bi nakon 1945. veliki uticaj imao zreli hrvatski činilac, nesputan, čak osnažen, komunističkom revolucijim. Jugoslovenstvo je takođe imalo svoju ulogu, kako tokom perioda kraljevine, tako i u socijalističko doba, dok je kraj 20. veka obeležila snažna politička dominacija Mađara.Već je nastalo i dolazi doba istinske ravnopravnosti i saradnje, gde više neće biti, niti treba da bude, bilo čije dominacije, već što više ravnoteže, široke saglasnosti i zajedničkog rada za ovaj grad.