Seča Badnjaka

Vernici koji poštuju julijanski kalendar danas slave Badnji dan koji najavljuje Božić, praznik rođenja Isusa Hrista. Badnji dan, svake godine obeležava se sečom i paljenjem badnjaka.

Od kad je Božića i ovaj dan se slavi tako što glava porodice, prvim zracima sunca, odlazi u šumu i seče badnjak. U gradovima, ova tradicija se malo izmenila, pa se tako sada organizovano odlazi na seču badnjaka.

U našem gradu i ove godine, Srpski kulturni centar Sveti Sava, organizovao je seču i paljenje badnjaka. Seča badnjaka se po sedamnaesti put održava u našem gradu u organizaciji pravoslavne crkvene opštine i Srpskog kulturnog centra Sveti Sava. Veliki broj Subotičana i ove godine se priključio ovom običaju i smatraju da je izuzetno bitno da se očuva tradicija. Veruje se da je kod starih, mnogobožačkih Srba, postojao bog Badnja, čiji je kip bio deljan od drveta.

Primivši hrišćanstvo, uoči dana kada se novi Bog rodio, Srbi su svog starog Badnju bacili u vatru, a pošto im je on bio vrlo drag, taj običaj ponavljaju na svako Badnje veče, a badnjak na jednom kraju namažu medom koji deca ližu da bi time pokazali kako im je Badnja sladak i drag.

Crkva je badnjaku dala novi smisao: grejući se oko badnjaka, ukućani se zagrevaju ljubavlju, iskrenošću i slogom, a svetlošću njegovom razgone mrak neznanja i praznoverja, i ozaruju radošću, zdravljem i obiljem. Osim toga što se badnjakom ukrašava dom, uoči Božića slamom se posipa pod u kući, čime se dom pretvara u onu pećinu vitlejemsku u kojoj se rodio Hristos i u kojoj se prostirala slama radi ležanja stoke.