Zlostavljanje životinja u subotičkom Gradskom azilu

Tekst zviždaljke:

Dokle će se trpeti, da od naših para, para gradjana (jer svi mi plaćamo porez jeli?) grad Subotica, finansira zakonom zabranjeno i kažnjivo zlostavljanje životinja? Čak što više azil ima poznatog gradskog veterinara koji je zadužen i plaćen da se brine o zdravlju azilskih pasa! Gradu Subotici bezdušno napuštanje i izbacivanje pasa na ulice predstavlja velik problem. Sramota, da jedna moderna društvena sredina nalazi rešenje u tome, da sve ove nedužne, sirote životinje pusti da umiru u agoniji u Gradskom azilu, finansiranom od državnih para! Pas mog poznanika, Stafford ženka sa slike izgubila se 25-og decembra. Izlepili smo plakate da se traži po Makovoj sedmici i okolini Čordaškog puta, kod veterinarskih stanica i bili u Gradskom azilu na Ganjo šoru. Kad sam bila u Gradskom azilu, trećeg januara, nisu me ni pustili unutra, da pogledam da li je pas kod njih, ali sam ostavila plakat sa njegovom slikom i brojem telefona, da nam se jave ako su uneli sličnog psa sa slike. Nije prošlo ni sat vremena, dobili smo poziv, da oni zadnjih nedelja nisu uneli takvo kuče, znači kod njih sto posto nije. Medjutim 11-og januara uveče, vlasnik psa je dobio poziv, da je taj pas sa izlepljenog plakata vidjen 25-og decembra, kako je uhvaćen od strane ljudi Gradskog azila, stavljen u crveni pikap i odnet. Moj suprug je sa vlasnikom psa 12-og januara ušao u azil na Ganjo šoru i našao psa u neverovatnom lošem stanju, izmučenog, oslabljenog, bolesnog i izgladnelog skoro do smrti (vidi slike).